บันทึกอิบนุตัยมียะฮฺ

[Ābir]

-ดุอาอ์ถูกตอบรับ-

ที่เมืองดามัสกัส มีมัสญิดแห่งหนึ่งชื่อ “อัน-นาร็อนญ์ (النارنج)”  หรือมัสญิดอัล-หะญัร (หิน)
เนื่องจากตรงมิหฺรอบของมัสญิดมีเสาหินตั้งตระหง่าน ผู้คนจากทั่วสารทิศมาเยี่ยม
และทำชิริกต่าง ๆ นานากับเสาต้นนี้

อิมามอัน-นะวาวียฺใช้ชีวิตอยู่เมืองนี้ ได้เห็นพฤติกรรมที่ขัดกับหลักคำสอนอันบริสุทธิ์
ของอิสลามก็รู้สึกไม่สบายใจ ก่อนเสียชีวิต (ปีฮ.ศ.676) ท่านได้ขอดุอาอ์ว่า

اللهم أقم لدينك رجلاً يكسر العمود المخلّق، ويخرب القبر الذي فيه جيرون

“โอ้อัลลอฮฺได้โปรดส่งชายคนหนึ่งมาทุบเสาที่ถูกประดับประดาต้นนี้และทำลายสุสานที่มี
ประตูญัยรูนด้วยเถิด”
[อัล-ญามิอฺ ลิ สีเราะฮฺ ชัยคิลอิสลาม, หน้า : 81]

และแล้วดุอาอ์ของอิมามอัน-นะวะวียฺก็ถูกตอบรับ ในปีฮ.ศ.704 ท่านชัยคุลอิสลามอิบนุตัยมียะฮฺ
ได้นำสหายของท่านไปทำลายเสาหินต้นนั้นจนพังทลาย [อัล-บิดายะฮฺ วะ อัน-นิฮายะฮฺ, 14/39]

[Ābir]

-ไม่ล่วงละเมิด-

ลูกศิษย์ของท่านอิบนุตัยมียะฮฺคนหนึ่งเล่าว่า
‎“ฉันได้แจ้งข่าวดีแก่ท่านอิบนุตัยมียะฮฺถึงการเสียชีวิตของหัวโจกที่เป็นอริกับท่าน ‎
หนำซ้ำเขายังเคยทำไม่ดีต่อท่านมากมาย

เมื่อทราบข่าว ท่านอิบนุตัยมียะฮฺโกรธและตำหนิฉันที่บอกว่าข่าวดังกล่าวเป็นข่าวดี ‎

ท่านรีบลุกและไปแสดงความเสียใจกับครอบครัวของเขา และท่านได้บอกกับคนในครอบครัวของเขาว่า ‎
‎‘หากพวกท่านมีอะไรให้ฉันช่วยก็บอกได้น่ะ ฉันยินดีช่วยเสมอ’”‎

‎[มะดาริจญ์ อัส-สาลิกีน, 2/345]‎